شیعرێکی مەولانا

کە سەرتاپام، نوقمی گڕ و ژیڵەمۆ بوو،

ئیدی زانیم، هەموو جەستەم، نغرۆی

ئاوی وەسڵی یارە!

پێم گوت: ئێستا، تا گەردنم، لە لوتفی تۆدا شەڵاڵم!

ئەو ناڕازی و گوتی:

“سەر”ت لە جێی “پێ”یەکانت دانێ،

خۆت بهاوێ قووڵاییی عیشق،

ئەمجارەیان، مل و گەردن، دادت نادەن!

گوتم: سەرم، ئەزیزی من: کەوشەکانت!

گوتی: نابێ!

تۆ لەو دڕکە گزگلتری،

لە چاوەڕوانیی گوڵێکدا،

کە نۆ مانگان، هەتا گەردن،

لە زەویندا، داپۆشرا بوو،

چاوەڕوان بوو!

گوتم: دەبێ دڕک چی بێت؟

من گوڵێکم،

لە حەسرەتی باخچەی تۆدا،

تا گەردن، شەڵاڵی خوێنم!